فتنه در مسائل مذهبی

در زمینه های مسائل دینی هم همین جور است. یکی از کارهائی که امروز

دستهای فتنه انگیز در دنیا بجد دنبالش هستند، اختلافات مذهبی در بین

مسلمانهاست. چون منطقه ای که مسلمانها در آن زندگی می کنند،

منطقه ی حساسی است، منطقه ی پر فایده ای است، منطقه ی راهبردی

است، منطقه ی نفت است و آنها به اینجا احتیاج دارند؛ اسلام هم مزاحم است.. 

پس بایستی یک جوری مشکل اسلام را برای خودشان حل کنند.

یکی از راههای خوبی که پیدا کرده اند، ایجاد اختلاف بین مسلمانهاست؛

وسیله ی اختلاف هم تعصبات مذهبی. چه چیزی می تواند در مقابل این،

ایستادگی بکند؟ بصیرت، روشنگری، تبلیغ صحیح، در دام دشمن نیفتادن.

این، عرصه ی بین المللی است.

فتنه در عرصه داخلی
در عرصه ی داخلی هم همین جور.شما ملاحظه کنید یک عده ای قانون

شکنی کردند، ایجاد اغتشاش کردند، مردم را به ایستادگی در مقابل

نظام تا آنجایی که می توانستند، تشویق کردند - حالا تیغشان نبرید؛

آن کاری که می خواستند نشد، او بحث دیگری است؛ آنها تلاش

خودشان را کردند- زبان دشمنان انقلاب را و دشمنان اسلام را دراز کردند،

جرأت به آنها دادند؛ کاری کردند که دشمنان امام -آن کسانی که بغض امام

را در دل داشتند - جرأت پیدا کنند بیایند توی دانشگاه،به عکس امام اهانت

بکنند؛ کاری کردند که دشمنِ مأیوس و نومید، جان بگیرد،تشویق بشود بیاید

در مقابل چشم انبوه دانشجویانی که مطمئناً اینها علاقه مند به امامند،

علاقه مند به انقلابند، عاشق کار برای کشور و میهنشان و جمهوری اسلامی

هستند، یک چنین اهانتی، یک چنین کار بزرگی انجام بدهند. آن قانون

شکنیشان، آن اغتشاشجوئیشان - تشویقشان به اغتشاش و کشاندن مردم

به عرصه ی اغتشاشگری - این هم نتائجش. این خطاها اتفاق میافتد، عمل

خلاف انجام می گیرد، کار غلط انجام می گیرد، بعد برای اینکه این کار غلط،

غلط بودنش پنهان بشود، اطراف او فلسفه درست میشود! فلسفه می‌بافند؛

استدلال برایش درست می کنند! خب، اینها ایجاد فتنه می کند؛ یعنی فضا

را فضای غبارآلود می کند. شعار طرفداری از قانون می دهند، عمل صریحاً 

برخلاف قانون انجام می دهند. شعار طرفداری از امام می دهند، بعد کاری

می کنند که در عرصه ی طرفداران آنها، یک چنین گناه بزرگی انجام بگیرد؛

به امام اهانت بشود، به عکس امام اهانت بشود. این، کار کمی نیست؛

کار کوچکی نیست.

دشمنان از این کار خیلی خوشحال شدند. فقط خوشحالی نیست، تحلیل

هم می کنند. بر اساس آن تحلیل، تصمیم می گیرند؛ بر اساس آن تصمیم،

عمل می کنند؛ تشویق می شوند علیه مصالح ملی، علیه ملت ایران.

اینجا آن چیزی که مشکل را ایجاد می کند، همان فریب، همان غبارآلودگی

فضا و همان چیزی است که در بیان امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام)

هست: «و لکن یؤخذ من هذا ضغث فیمزجان فهنالک یستولی الشّیطان

علی اولیائه»؛

یک کلمه ی حق را با یک کلمه ی باطل مخلوط می کنند، حق بر اولیاء حق

مشتبه می شود. اینجاست که روشنگری، شاخص معیّن کردن، مایز معیّن

کردن، معنا پیدا می کند.

بیانات در جمع دانشجویان و نخبگان علمی